Beklenen gun geldi de, gecti bile. Korktugumuz kadar kotu gecmedi cok sukur. Iste hikayesi:
Benim kus kadar hafif uykusu olan kizimi, sabah bir turlu uyandiramadik. 20 dk boyunca durmadan calan alarma bile bana misin demedi:)
Uyandiktan sonra da ustunu giydirmek ve birseyler yedirmek de ayri bir caba gerektiriyor. Deneme gunu oldugu icin 8:30 yerine 9:00 da orada olmamizi soylediler. Heyecandan ve biraz da sabah saatlerindeki gidis suresini hesaplamak icin 8:35 de evden ciktik. 10 dk sonra okuldaydik.
Sinifin kapisina gelene kadar hersey yolundaydi, ogretmeni ve siniftaki diger ogrencileri gorunce girmek istemedi. Ogretmeni(Sheryl) neler yapacaklarini anlatti, biz de Ecenaz'a tercume ettik ama hic yumusama yok. Sonunda Sheryl kucaga alip iceri gitti. Biz de kapidan uzaklastik. Cok sessiz olan okulun her kosesindeki ogrencilerin Ecenaz'in sesini duyduklarina eminim. Koridor lambalarini kapatip kapinin onunde izlemeye basladik. Aglama durmayinca Sheryl Ecenaz'i biraz sakinlesirmemiz ve bir sure sonra tekrar denememiz icin disari getirdi. Boynuma sikica sarildi yavrum. Koltuga oturup biraz konustuk ve babasinin da onunla gelmesi sartiyla sinifa girmeyi kabul etti. 15 dk kadar babasiyla sinifta kaldi, sonra kapiyi acip disari cikti ve beni istedi yaninda, Hakus'la yerleri degirtirdik. O camin onune ben iceri. Sheryl, ben ve Ecenaz beraber masa etrafinda oynamaya basladik, 5-10 dk sonra ben geri cekilip ayakta beklerken Ecenaz ogretmeniyle oynamaya devam etti. Arada bir arkaya donerek beni kontrol etti ama sorun cikmadi. Bir sure sonra da tuvalete gidip onu disarida bekeleyecegimi soyledim ve disari ciktim. Bir saatten fazla tek basina iceri de kaldi. Gelmeye niyeti yoktu ama benim ise gitmem gerektigi icin siniftan cikarmak zorunda kaldik.
Sinifta neler yaptilar? Sheryl'in ilk gosterdigi oyun puzzlelardi. Aslinda Ecenaz onlarla oynamak istedi demeliyim. Cunku herkes oynayacagi seye kendisi karar veriyor. Ecenaz puzzlelarda karar kildi ve birisini birakip digerine uzaniyordu, okulun egitim sistemine gore bir kere de sadece bir oyuncakla oynayabilirsin. Oynaman bittiginde onu yerine kaldirip digerini alabilirsin. Sheryl biraz cabayla Ecenaz'a bunu ogretmeyi denedi, uzerinde biraz calismalari lazim. Hakus'la iceri girdiginde oynadiklari oyun ise renkli minik ayiciklari ayni renklerdeki bardaklara koymak. Sheryl bir kac kez gosterdikten sonra Ecenaz kendisi yapmaya basladi. Ogretmenini anlamis olmanin verdigi sevincle de bir sure bu ayiciklarla oynadi.
Her oyundan once masaya oyun cesidine gore bez ya da kagit konuyor. Ayiciklari bardaklarin icine yukaridan birakmiyorlar, ellerini bardagin dibine kadar goturup yavassa birakiyorlar. Sinifin bu kadar sessiz olmasindaki sebep de bu iste. Hersey sessizce yapiliyor. Kimse kimseyi rahatsiz etmiyor. Oyuncaklarini hep iki elle tasiyorlar ve bir kerede sadece bir obje tasimaya izin var. Yani once bezin uzerindeki oyuncagi tasima tepsisine yerlestirip yerine goturmelisin, sonra da bezi katlayip sepete koymalisin. Masadan her kalktiginda sandalyeni yerine itiklemen gerekiyor.
Cok kuralci bir okul nasil eglenecek cocuklar? diyebilirsiniz, yazinca ya da okuyunca oyle bir izlenim veriyor ama cocuklari izleyince cok mutlu ve huzurlu olduklarini eglendiklerini gorebilirsiniz. Kreslerden ya da diger okullardan farkli bir egitim sistemleri var. Bagirip-cagiran, etrafta kosturan gurultulu bir ortam buna cok ters. Bence de iyi bir egitim icin cocuklarin mantikli konmus kurallara ve disipline ihtiyaci var.
Yarin bizi neler bekliyor bilmiyorum, yarin ola hayrola:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder