Aman nazar degmesin ama bu 2007 pek bir ugurlu geldi bize. Aylarca kafamiza taktigimiz sorunlar nasil oldugunu anlayamadigimiz sekillerde ortadan kalkti. Herkesin bir yili vardir diye duymustum, 2007 de bizim yilimiz galiba. Cekiliiinnnn biz geliyoruz:) Bu yazidan sonra hersey eski haline geri donermis... Ha ha ha. Aman haa..
Yilin bu ilk gunlerinde, istisnasiz hergun beni mutlu eden kucuk ya da buyuk guzel seyler oluyor.
Bugunku en buyugu desem yalan olmaz. Ecenaz'la ilgili son 16 aydir cozemedigimiz bir problemimiz vardi. Her yolu denedik, sonunda da oluruna biraktik. Yavrumun hic sucu yok , Hakus ve benim yuzumden ceremesini O cekiyordu.
Problem ne miydi? Ecenaz'in tirnak yemesi. 15 ayliktan beri tirnaklarini isiriyordu, konuyla ilgili okumadigim makale, uzman yazisi kalmamisti, hic umidim olmasa da aci ojeyi bile denedim, daha da ilerletti. Duydugum vicdan azabindan agladigim cok oldu. Veeeeeeee bugun 16 ay sonra yeniden Ecenaz'in turnaklarini kesmeye basladim. Ne kadar sevindigimi anlatmam mumkun degil. Neden isirmayi biraktigini da bilmiyorum. Dedim ya yazinin basinda problemler kendiliginden cozuluyor diye, iste o da bunlardan birisi.
Asagidaki resmi tirnaklarini isirmayama baslidigi ilk zamanlarda cekmistim.
Yilin bu ilk gunlerinde, istisnasiz hergun beni mutlu eden kucuk ya da buyuk guzel seyler oluyor.
Bugunku en buyugu desem yalan olmaz. Ecenaz'la ilgili son 16 aydir cozemedigimiz bir problemimiz vardi. Her yolu denedik, sonunda da oluruna biraktik. Yavrumun hic sucu yok , Hakus ve benim yuzumden ceremesini O cekiyordu.
Problem ne miydi? Ecenaz'in tirnak yemesi. 15 ayliktan beri tirnaklarini isiriyordu, konuyla ilgili okumadigim makale, uzman yazisi kalmamisti, hic umidim olmasa da aci ojeyi bile denedim, daha da ilerletti. Duydugum vicdan azabindan agladigim cok oldu. Veeeeeeee bugun 16 ay sonra yeniden Ecenaz'in turnaklarini kesmeye basladim. Ne kadar sevindigimi anlatmam mumkun degil. Neden isirmayi biraktigini da bilmiyorum. Dedim ya yazinin basinda problemler kendiliginden cozuluyor diye, iste o da bunlardan birisi.
Asagidaki resmi tirnaklarini isirmayama baslidigi ilk zamanlarda cekmistim.
Cok sukur ki artik BITTIIIIIII.
Ecenaz'a kitap sevgisi asilamak icin cok kucuken O'na kitaplar almaya basladik. Ilk kitaplari Baby Einstein'di. Banyoda okumak icin olanlarini bile almistik. Bir sure babasiyla kutuphanedeki kitap okuma gunlerine de katildi. Sonra bikti sanirim, dikkati dagilmaya basladi, biz de biraktik. Ufak bir yilbasi hediyesi olarak da, 12 kitaplik bir seri aldik. Nemo, Alaaddin, Mermaid, Monsters Inc... gibi kitaplar var icinde. Her aksam yatma saatleri yaklastiginda odasindaki elbise dolabina girip, butun kitaplari beraber okuyoruz . Elbise dolabindan kastim kucuk bir oda tabii. Esyalardan bize pek yer yok ama cok seviyor kizim orayi. Kitaplari dinlerken evden soyutlanmak istiyor galiba:) Alan darligindan, rahatsiz oturmaktan ve agzimin kurumasindan uc-dort kitap sonra iptal oluyorum. Asil hikaye o zaman basliyor. "bu son anne, bakska yok" deyip bir tane daha okuyoruz, sonra gozlerini kocaman aciyor, kucucuk isaret parmagi havada, boyun yana egilmis "bu son bakska yok, bu son" fasli tekrar basliyor. Bu sirinlige "hayir" denemeyecegi icin bir tane daha okuyorum. Eger istedigi kadar kitap okumazsam bana kus olarak yatiyor. "iyi geceler", "i love you" ve opucuk yok.
Bu gece hepsini aldim ama yeeeey!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder