Elmali!!!

Arkadasimin ekmek tarifleri kitabinda cikti bu tarif karsima. Tabii ki ekmekle alakasi olmayan birsey:)Uzun zaman once yapilacaklar listeme eklemistim ama bir turlu elim gitmiyordu. Sutlu tatlilari daha cok sevdigim icin belki de. Resim ve baslik sizi yaniltmasin, bu bildiginiz elmali kurabiye degil. Yani icinde pudra sekeri, yogurt ya da ELMA yok ama isirdigin zaman agizda dagilan lezzeti cok benziyor. Hakus 5-6 tane yedikten sonra bile icinde elma olmadigini anlamadi:) Peki ne var icinde; hamurunda Ricotto cheese (tatlimsi, bizim lorun biraz daha sulu sekline benzer bir peynir) ve icinde de kahverengi seker, tarcin, ceviz. Yapimi cok kolay, yemesi de cok zevkli bir tatli.
Peynirin bu kadar cok cesidi oldugunu bilmezdim. Arasira gittigimiz bir marketin sadece peynirler icin ayirdigi bolum neredeyse bizim ev buyuklugunde ve neden o bolumu hep gecistirdigimi merak ediyorum. Simdi hepsiyle tariflerde tanisiyorum. Brie, Mascarpone, Ricotto, Cottage.... sonu yok. Gunluk kullanilanlar bile cok cesitli, en populerleri, mozarella, parmesan, swiss, havarti... Mumkun oldugunca hepsinden biraz bulunduruyorum evde. Ozellikle Mozarella ve Parmesan, Ecenaz'in makarnasina karistirmak icin, makarnaci cunku benim kizim, Hakus sagolsun. Bazen krize girip, paketi onume koyuyor ve "makarna yapar misin, ama yapar misin" diye sizlaniyor. En son uydurdugum bahane, firinin bozulduguydu. Inandi yavrum, "abiler yarin tamir edecek?" dedi sonra da.
Peynirle ilk tanistiginda aralari pek iyi degildi, korktum babasina benzeyecek diye. Ilk mozarella ile baslamisti hala da favorisi. Beyaz peynir yedirmek icin de savastim bir donem. Simdi hepsini yiyor cok sukur babasina inat. Yogurt yemeyen ve sut icmeyen babamizin aksine bu ikilen ayiramiyorum Ecenaz'i. Herseyin fazlasi zararli mantigiyla. Etrafimizdaki cocuklarin icinde en uzun ve kilolusu Ecenaz'di. Balik etli olacak diye endiselenmistim. Simdi o buyume hizi iyice kesildi, boy uzamaya devam etse de son 5 aydir ayni kilosunda duruyor. Durum ikimiz icin de ayni galiba. 2 pound asagi inmis kilolarimiz. Yaklasik 1 kilo. Hastane tartilarini saymiyoruz, nedense onlar hep fazla tartiyor;) Evdeki baskul beni 128 pound gosterirken, doktor ofisinde 134 cikiyorum. O yuzden her zaman tartildigimiz tarti dogru olan bizim icin. Inanilmasi zor olan diger sey ise; mutfaga cok fazla merak sardigim, degisik tarifler denemek icin yaptigim yemek ve ekmeklere ragmen nasil kilo kaybettigimiz. Benim acimdan kesinlikle sikayetci olmadigim bir durum ama Ecenaz cope donerse diye korkuyorum. Niye hic bitmiyor bu endise? Cocuk hafif kiloluyken de, biraz zayifladiginda da hemen canimizi sikacak bir seyler buluyoruz. Biraz akisina birakmak lazim sanirim, sagliklari yerinde oldugu surece tabii.