Bir hafta olmus yazi yazmayali buraya. Merak edip de mail atan arkadaslara tesekkur ederim. Hersey yolunda sadece tembelim.
Gecen hafta Sukran Gunu sebebiyle 4 gunluk bir tatilim vardi, ve evde olmanin calismaktan daha yorucu oldugunu hatirlatan bir dort gun oldu benim icin. Hakus'um sadece 2 gun katilabildi bana.
Carsamba aksami benim isyerimdeki Sukran gunu yemegine katildik, Cuma gunu Selin'in dogum gunu yemegi vardi, haftasonu ne yaptigimi hatirlamiyorum bile. Bir aydir seyredilmeyi bekleyen, daha kutulari bile acilmamis 3 filmimiz hala kitapligin ust raflarinda ellenmeden duruyor. Ust raflarda cunku Ecenaz kesfederse seyredilemeden, seyredilemeyecek hale getirebilir. Cd hastaligimiz var biraz. Cizgifilm dvd lerini bize ihtiyaci olmadan aletleri calistirip seyredebiliyor. Ama ogrenirken bir DVD player imiz rahmetli oldu, ikincisi de o yolda ilerliyor. Acilen okula baslamasi lazim yoksa ikimiz de delirecegiz evde. Yani ben ve Ecenaz, babamiz simdilik mutlu gorunuyor. Havalar biraz yumusayinca okula kaydini yaptirmaya gidecegiz. Ocak ayinda da baslayacak insallah. Uc yasina kadar okula gondermeyecegim diyordum ama 2,5 da fena sayilmaz.
Biraz sasirtici bir durum ama bugun Dallas'a kar yagdi. Dun kisa kollu t-shirt le markete giderken bugun sigara icmek icin balkona cikmak cin iskencesine donustu. Atki-sapka-palto uclusunu giymeden cikmak delilik. Dun 23 dereceyken bugun -3 e dustuk. Kisin Erzurum'dan Misir'a gitmek gibi birsey.
Ecenaz'da ilk kez kar yagdiginu gordu bugun. Babasiyla balkona cikip karla oynamislar bile. Ben de Hakus'un gonderdigi resimli mesajlarda gordum durumu. Gecen sene kis sezonu sonunda gercek fiyatinin beste birini odeyerek aldigim sonra da "Amaaan Dallas'ta nerde giyecek " dedigim kalin paltosunun ise yaradigini gormek de guzel. Okula baslamadan kulaklarini orten bir sapka ve eldiven de almamiz gerekecek, sabahlari gercekten soguk oluyor.
Yazamadigim donemde bos durmadim ve biraz ekmek yaptim. Ilki Irlanda Sodali Ekmegi, ikincisi de Yonca Yuvarlak Ekmek'ler. Irlanda ekmeginin tadini begenmedim, mayasiz bir tarif ama soda kabarma islevini ustune aliyor ve ekmekte soda kokusunu ve tadini aliyorsunuz. Neymis bir daha yapilmayacak. Yonca yuvarlak ekmek fena sayilmaz, benim 1 tatli kasigi yerine tarife 1 yemek kasigi maya koymam tarifi biraz sabote etmis. Ekmekleri ilk yapisimda olculeri hep yariya indiriyorum, boylece tadini begenmezsek ziyan olan kisim az oluyor ben de daha az uzuluyorum. Bu yariya indirme asamasinda tsp-teaspoon ile tbs-tablespoon kismini yanlis yazmisim. Bir dahaki sefere eminim daha guzel olacak. Ama siranin ayni ekmege gelmesine cok zaman var, yapilmayi bekleyen bir suru ekmek tarifim var sirada. Dun bir de hayatimda ilk kez kurabiye yaptim. Sonuc super. Ugrastiran bir tarifdi ama degmis ugrastigima. Hem Ecenaz'in da buyuk katkilari oldu. Dolaptan almam gereken butun malzemeleri o verdi bana. Yumurtayi alirken yogurdu dusurdu ama olsun, dusurdukten sonra da elini agzina kapatip "Soyyi" dedi bana. "sorry" cikmiyor maalesef, "R" ozurluyuz de. Belki de kurabiyelerin bu kadar guzel olmasinin sebebi kizimin eli degdigi icindir:)
Dun aksam da Yusuf abisinin Tennesse'den getirdigi taze fasulyeleri temizledi benimle. Hem yemek yapmak hem de O'nu oyalamak gorevi ayni zamana denk gelince mutfakta yaptigim herseye katilmak zorunda kaliyor. Belki de ileride buyuk mutfak aski olur icinde:)
Cocuk sahibi olmak zor is, bunu cocugu olan herkes biliyor zaten ama hic yardimsiz cocuk sahibi olmak tamamen farkli birsey. Ecenaz ilk dogdugunda Guler Anneannesi gelmisti 45 gunlugune yardim icin. O 45 gun disinda 28 aya kadar sifir yardimla geldik. Bazen Ecenaz'i babasiyla evde birakip 1-2 saat kendim icin birseyler yapabiliyorum. Hakus da pazar sabahlari yaptigi futbol maclari disinda full time baba. Cocugu olmayanlara yazdiklarim cok duygusuz gelebilir, belki cocugu olup yaninda anneanne-babaanne-teyze-abla-hala gibi yardimcilari olanlar da bu fikre katilabilir ama bazen insanin kendine vakit ayirmaya ya da esiyle cocuksuz aktiviteler yapmaya ihtiyaci var. Sistemin kendini sarj etmesi gerekiyor arada bir. O zaman cocukla gecirilen zamanin daha kaliteli olduguna inaniyorum.
Mesela biz Hakus'la sinemaya en son 3 yil once gittik. Basbasa yemege cikmamiz da 1,5 yil kadar onceydi, sadece 1 saatligine. Simdi dort gozle babaannemizi bekliyoruz. Gelmeye gonlu var gibi gorunuyor, bakalim.
Resim arsiviyle ugrasirken karsima cikti bu resim. Favorilerimden bir tanesi.Paylasmak istedim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder