Bir haftadir ugramamisim buraya. Haftanin nasil gectigini de hic anlamadim. Oyle cok yogun oldugundan da degil. Benim uyusuklugum uzerimdeydi bu hafta, kaydadeger birsey yapamadik.
En iyisi ben bugunden baslayarak anlatayim haftayi, hatirladikca da geri gideriz.

Ben isten geldikten sonra, babamizi ise gonderdik sonra da disari ciktik Ecenaz'la. Cok uzun zamandir hava boyle guzel olmamisti. Yagmur yagdigi icin acik alanda dolasma sansimiz olmadigindan alisverise gittik Target'a. Ecenaz, magazalarin alisveris arabalarina binmemek icin yeni bir taktik buldu. Iceri girer girmez "arabalar bozuk" diyor, ben de eger ona oturmazsa bizi iceri almayacaklarini. Ilk gittigimiz magazanin galibi bendim ve arabadan hic inmedi. Cani sikilinca da etrafimizdaki insanlara satasmaya basladi. Bir bayana abla diye birkac kez seslendi. Sonra bana donup "abla bakmiyo" dedi. Once abla turkce bilmiyor'u denedim, tabii ki anlamadi, sonra da ablanin kulaklarini hasta ettik. yoksa yavrum cok uzuluyor cevap vermiyorlar diye. Ama etraftan ilgilenen birileri oldugunda da benim arkama saklaniyor.

Dun mesela; Hakan is arkadaslariyla futbol oynamaya gitti erken saatlerde. Eve geldiginde perisandi, kasini zedelemis yuruyemiyor. Bu da baska bir hikaye bir ara geri donerim. Ecenaz da etrafinda rahat birakmiyor ki dinlensin adamcagiz. Careyi market alisverisine goturmekte buldum. Alisverisi yaptik, oduyoruz. Kasiyer adam Ecenaz'a sorular sormaya basladi. Bakti cevap gelmiyor Ecenaz'in elininin ustune sticker yapistirdi arayi biraz yumusatmak icin. Yapiskanli seylere bayilan kizim cikardi atti onu elinin uzerinden. Ama adam kararli Ecenaz'in buzunu cozecek, ya da o oyle saniyor:) ne yaptiysa en ufak bir tepki alamadi. Sonunda aglamaya basladi bizimki. Tanimadigi birisinin bu kadar ilgi gostermesi korkuttu galiba, alisik degil cocuk. Ben, Hakan ve birkac arkadasimiz disinda kimseden gormedigi birsey.
Sanirim bu da bir donem yasanmasi gereken. Bilinclendikce cesaretleri kiriliyor yabancilara karsi belki de. 1 yasindayken etraftaki herkesin ustune atlayip, oyun alanlarinda cocuklarin oyuncaklarini elinden alirdi Ecenaz. Simdi ondan kucukler ayni seyi ona yapiyorlar.

Ondan kucukler... Bu konuda buyuk problemimiz var. Dun gece Ecenaz bizi hic uyutmadi. Uyuduktan 2 saat sonra uyandi sabah 8 de bizim yatakta hala debeleniyordu.
Ilk uyandiginda, Hakan yeniden uyuttu. 1 saat kadar sonra yine uyandi ve bu sefer bizimle yatmakta diretti, biz de yanimiza aldik. Ama Ecenaz'la uyumak ne mumkun. Sakin yatmayi bilmiyor bizim kizimiz. Kafasi benim cenemde ayagi Hakan'in agzinda, ikimizden birisinin ustunde, poposu agzimizda... Ve bir pozisyon en fazla 10 dk. Eger ben arkami ona donmussem, ustumden atlayip diger tarafta buluyor beni yine. Butun bu bocalanmalardan sonra o da rahat edemedi yatagina geri gitti. Saat kacti bilmiyorum. Ama 7 de tekrar bizim yatakta son buldu.
Hakan sabah diyor ki " Muge Ecenaz'in bebeklik zamanlarini hatirladim dun gece, felaketti" :):)
Butun bunlarin da sebebi ne biliyor musunuz? Nereden bileceksiniz:) Ben ve Hakan dun kucagimiza baska bebek aldik. Daha once de bu yuzden huysuzluklari olmustu ama dun geceki baskaydi. Bugun bebegin annesi arkadasima olanlari anlatiyorum, bir daha almayin kucaginiza diyor. Bir cocugunu daha var kizin ve o bu kadar kiskanmiyor kardesini. Eger bir cocugumuz daha olursa Ecenaz la isimiz var.
Veeeee hepimize hayirli olsun.... "Anne bu ne" sorularimiz bugun itibariyle basladi. Yakinda cildirtma asamasina gelecek bilimiyorum ama yasadiklari dunyayi tanimalarinin bir baska yontemi de bu.
Ben size bunlari yazarken bir yandan da bir cesit Thai tatlisi yapmaya calisimiyorum, onun icin ozel kap kacak bile aldim ve bu ucuncu denemem, yine olmadi. Bilgisayarin basina kalk otur, hersey parca parca oldu, konular dagildi. Ben de yoruldum.
Zaten yavas yavas kimsenin okumadigi dusuncesine kapilmaya basladim, yazma hevesim de kaciyor. O yuzden ben de gidip su ucuncu fiyaskoyu toparlamaya calisayim.