Ecenaz cok cabuk buyuyor. Niye bu acele bilmiyorum. Bu seker zamanlarin tadini daha cok cikartmak icin bazen evdeki butun isleri bir kenara birakip saatlerce onunla oynuyorum. Her turlu oyuncagini kullanarak bana yemek yapiyor, evin icinde top oynuyoruz, her tarafi su icinde biraktigimiz eglenceli banyo saatlerimiz oluyor, "anne beni yer misin?" der demez her yerini gidikliyorum... Yani egitim amaci gutmeden deli gibi egleniyoruz. Bazen de annesinin yatagina boylu boyunca uzanip sohbet ediyoruz ya da kitap okuyoruz. Bayiliyor bizim yataga. Gece yarisi yanimiza gelip Hakus'la benim arama kamp kurmaya baslamisti bir ara. Hakus deli gibi yatan anne ve kizla basedemeyip salona transfer oluyordu. Baktik olmayacak boyle, anlasma yaptik Ecenaz'la.
"gunes dogduktan sonra annenin yatagina gelebilirsin" dedik. Ise yaradi. Sabah opucukleri ile uyanmak oyle guzel ki. "Anne koluna yatacagim" deyip, gomuyor kafasini oraya. Istediklerini, sikayetlerini, dusunduklerini ve fikirlerini cok guzel ifade ediyor. Konusurken sozunu kesersem "ama ben anlatiyorum" diye cok kiziyor. Ama o bize ayni seyi yaptiginda "sirani beklemen lazim" dersek "ama ben excuse me dedim" diyor.
Belki de cekirdek bir ailede buyukanne ve buyukbaba simartmasi olmadan buyudugu icindir. Ne kadar saglikli bir durum bu diye dusunmeden edemiyorum. Evde ucumuzden baska biri daha varsa mutlu oluyor. Disarida bircok insanla gorusuyor ama evin icinde sadece 3 kisi var. Annemin surekli hatirlattigi gibi konu tek cocuklu olmaya geliyor. "bak cok pisman olursun sonra, Ecenaz icin bir cocuk daha yapman lazim" annemden ve ablalarimdan sikca duydugum bir cumle bu. Gecen gun "Parenting" dergisinde "is one enough" baslikli bir yazi okudum. "bir yeterli mi" . Kisiden kisiye degisebilecek bircok cevabi var bu sorunun. Yazi daha cok tek cocuklu olmanin avantajlarindan bahsediyordu. Butun enerjinin, finansal imkanlarin ve ilginin verildigi BIR cocuk yetistirmeyi daha saglikli buluyorlar. Cok simarmis bir cocuk olmaz mi? diye de sormuslar kendi kendilerine. Cevap: uc cocuklu bir ailenin cocugundan daha simarik olmaz, eger denge iyi saglanirsa ve dogru yetistirilirse. Kotu taraflari yok mu tek cocuklu olmanin? tabii ki var; anne-baba yaslandiginda sorunlarini paylasmak icin omzunu yaslayacagi bir kardesi yok. Ya da tek cocugunuza birsey olursa avunacaginiz baska bir cocugunuz yok. Yani can simidi cocugunuz. Dergide de yazdigi gibi, bana da anlamsiz geliyor bu dusunce. Eger cocugunuzun basina kotu birsey gelirse, bes cocugunuz daha olsa O'nun yerini tutamaz ki. Kalbinizi cocuk sayiniza bolmuyorsunuz, herbir cocuga kalbin tamamini veriyorsunuz.
Butun bunlari kendime uyarlarsam eger, kendime su soruyu sormam yetiyor: "Ecenaz'la birlikte yaptigimiz seyleri bir cocugum daha olsa yapabilir miydim?"
Cevap asikar "hayir yapamazdim" yaniiiii ikinci cocuk yok. Panik yok, SIMDILIK.
Resimler tahmin edeceginiz gibi Ecenaz'a ait. Peki bu yamuk yumuk cizgiler niye burada? Cunku Ecenaz ilk defa ucgen, kare, dikdortgen ve daire disinda birseyler cizdi. Gercekten birseye benzeyen. Sol resim "robot", ortadaki "orumcek", sagdaki de "arkadas" mis:)
"artik buyudum ben" diyerek korumali salincaklara binmeyi reddettigi gun cekildi bu resim. Kumla oynamak istedigimizde gittigimiz evimizin karsisindaki parkta. Eger kalabalik bir cocuk grubu ve daha cok park oyuncaklari istiyorsak gittigimiz park da farkli oluyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder