Lilypie Kids Birthday tickers

Pazartesi, Ağustos 20, 2007

Okullar acildiiiiiii






Besiktas-Fenerbahce macinin oldugu gun(tarihi hatirlamiyorum) bizim evimiz kucuk bir Turkiye oldu.


Hakus maci internetten satin alip ben de bilgisayari televizyona baglama isini halledince Turkiye’deymisiz gibi hissettik. Ogle yemegi monumuz de tamamen Turk yemekleriyle doluydu. Mac sonrasi sacma-sapan bir magazin programi da baslayinca Turkiye’deki bircok evde yasanan klasik Pazar aksamlarina benzedik.

Ecenaz da biraz saskinlik yasadi tabii. Hic babasini televizyon seyrederken bu kadar heyecanli gormemisti. Ya da koltugundan firlayip televizyonla konustugunu. O da olayin bir parcasi olmak istemis olmali ki, “kendi” bilgisayarini cikartti ve basladi kurcalamaya. Benim eski dizustu bilgisayarim boylece yenisinin nefes almasini sagladi.

Bilgisayara ragmen arabalar hala Ecenaz’in favorisi. Merak artik evin disindaki arabalara kaymaya basladi ama. Ben araba kullanirken:

--- Annesi bak Yusup abinin arabasinin aynisi ama kirmizi
--- Evet annecim
--- Annesi bak bizim arabanin aynisi ama baska rengi
--- Himmmm, Nerede?
--- Karsidaki isikta duruyor
--- @#%^^

Trafik kurallarini da ogrendik bu arada.

--Annesi niye duruyorsun burda?
--Bak orada ne var annecim? (stop levhasini gostererek)
--Stop sign’i var.

Ya da…

Annesi kirmizi isik mi yandi? Neden duruyorsun?
Yazinin buraya kadar olan kismini bir hafta once yazmistim:)) Ne tembelim degil mi?

Cok yogun ve yorucu bir hafta gecirdim. Hala dinlenmis sayilmam. Evde de ipin ucu biraz kactigi icin onu yakalamakla ugrastim biraz.
Buzdolabi neredeyse bos denecek bir durumda oldugu icin market alisverisinden basladim.
---Annesi bunlardan alalim mi? Cok saglikli... (lahanayi gosteriyor)
---Annesi evde domates yok, aldin mi? (gercekten de yoktu ama bir de yese)
---Aaaa annesi baliklara bak.
Baktim ve aldim. Hem de fileto haline getirilmemis, tertemiz, mis gibi Trout (alabalik) baligi buldum. Aksama ne yapsam diye dusunurken kizim karsima cikariverdi. Yarim kilo baligi anne-kiz elele verip bitirdik. Almami soyledigi domateslerle yaptigim coban salatasinda da sadece salatalik ve avacoda yedi.
Sebze yeme problemimiz maalesef devam ediyor. Gecen hafta kaptigi bir virus yuzunden de bayagi kilo kaybetti. Kiyafetleri belinde durmuyor.
Ecenaz tabagindaki baliklarin hepsini bitirince annem geldi aklima. "kizim siz yedikce ben doyuyorum" der hep annem. Ailece biraraya geldigimiz nadir zamanlarda annemi bir turlu masada yemek yerken goremeyiz. Yemeklerin birini getirip, digerini goturmekten dogru duzgun yemek yiyemez. "Hadi artik otur" diye soylendigimizde de bize boyle soyler. O zamanlar pek anlam veremesem de simdi ne kadar dogru oldugunu goruyorum.
Butun hafta cok yoruldum demistim, Hakan'in yillik izninin dort gun kadarcigini kullanmasi ile benim isimdeki eleman eksikligi ayni doneme gelince, tatilden hicbirsey anlamadik. Hakus evde full-time babalik yapti ben de full-time calistim. Pazar gunu hepberaber kendimizi evin disina attik ve IKEA'ya gittik. Mobilyalarini begenmesem de ev icin alinacak cok guzel incik-cincik var. Ben de hepsinden birazcik toparladim.
Butun gun pestili cikan kizimiz o aksam okul heyecani ile bir turlu uyuyamadi. Hakus'a da bana da cok ilginc geldi durum. 8:45 de yataktaydi ama 10:10 a kadar bir turlu uyumadi.
---Annesi kalkcakmiyim simdi? 9:15
Yanina gittim,
---Niye geldin ben uyuyordum.
---Annecim okula gidecegin saatte ben uyandiracagim seni. Simdi uyuman lazim.
---Okula kim goturecek beni?
---Kimin goturmesini istersin?
---Babam gotursun.
---Peki baban gotursun.
---Ama babam arkadaslarima "hi" demesin.
---Neden?
---Onlar benim arkadaslarim ben "hi" derim
Bu ve benzeri konusmalarla bir turlu uykuya dalamadi. Sabah odasina radyosunu acmak icin gittigimde, sesi duyar duymaz yataktan firladi.
---Okula gitcez?
Cok mutlu cok simdilerde. Bakalim ne zaman okul onu sikmaya baslayacak.:))
Not: Yusup abimiz ilk okul gununu sormak icin aradiginda merketteydik, ben aldiklarimla cebellesirken hanimefendi alisveris arabasinda on dakika telefonda Yusup abisiyle konustu. Yaptigi el hareketleri ve oturusu oyle komikti ki etraftakilerin de ilgi odagi haline geldi. Hem telefonda birseyler anlatip hem de ilgi gosteren herkese kendince cevap vermeye calisiyordu. Telefonum onda oldugu icin halini resimleyemedim tabii ki.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder