Bu ay Ecenaz icin bircok ilki yasadigi bir donem oldu. Sonuncu ilkimiz de disci ziyareti. Cocuk gelisimi ile ilgili okudugum butun kitaplar, cocugunuzun ilk disleri cikmaya baslaginda disciyi ziyaret etme zamani geldi diyordu. Ecenaz'a uyarlarsak Ekim 12 2004 demek oluyor. Sanki dun olmus gibi hatirliyorum ilk disini farketmemizi. Turkiye deydik. Hala anne sutu icen 4 aylik kizima isguzar ablam cay bardagi ile su icirmeye kalkinca, minicik disinin once sesini duymustuk. 2 hafta sonra da ikincisi gelmisti. Simdi 20 tane disi ve herbirinin ayri bir hikayesi var.
Yapilmasi gereken disci ziyareti bir turlu yapilmadigi icin, icimde bir yerlerde hep pismanligi duruyordu. Kendi dis temizligim sirasinda asistana sordum, nedir en uygun zaman, niye kitaplar bu kadar erken gidilmesi gerektigini yaziyor diye.
Cevabin dis sagligi ile ilgisi pek yoktu. Soyleki; cocuklar emeklemeye ve ilk yurumeye basladiklarinda dengelerini tam saglayamadiklari icin dusme ve dislerine zarar verme riski tasiyorlar. Hatta sikca baslarina geliyor. Boyle durumlarda ne yapacaginizi bilmeniz acisindan, cocugunuzun bir discisi olmasi, sizi panikten, cocugunuzu da belki kalici bir agiz bozuklugundan koruyor. Biz ufak capli kazalar atlatsak da dis ile ilgili buyuk sorunlarimiz olmadi cok sukur. 18 aylikken balkondaki sezlongtan kafasisinin ustune inebilecegini dusundugu icin betona cene ustu dusmesi disinda. Dudak patlamasi ve biraz damak yarilmasi disinda birsey olmadi:) Ama kucucuk cocugun agzindan bu kadar kanin nasil olup da aktigini gormek beni cok sasirtmistti. Yine de acil serviste doktorlara gulucuk dagistiyordu Ecenaz.
Cok nostalji yaptim bugun. Disci bulusmamiza gecelim. Ziyaretin bir gun oncesinde, araliklarla Ecenaz'a disciyi anlattim. Korku kelimesini hic kullanmadan. En onemli nokta bu, cunku onlar discinin korkulacak birsey oldugu siz soylemezseniz nereden bilecekler. Oyle de degil zaten, en azindan benim icin. Hakus icin disciye gitmek iskence:)
"Doktor dislerine bakip cok guzel ve beyaz olduklarini soylecek cunku sen onlara cok guzel bakiyorsun, bir de sayacak kac disin oldugunu" gibi oldukca masum bir sekilde aciklama yaptim. Aksam uzeri babamiz farkinda olmadan pot kirinca "ben disciye gitmek istemiyorum" mizildamalari basladi bir gece onceden.
Koltuga once annenin oturmasi kosuluyla gitmeye razi olduk. Discinin ussune:)) girdigimizde Hakus'la ben ufak capli bir sok yasadik. Sanki son donanimli bir guzellik merkezi gibiydi. Bizi karsilayan bayan icinde dogranmis salatalik, portakal ve ne oldugunu anlayamadigim birkac cesit meyvenin daha bulundugu limonata ikram etti. Biz 100 kusur ekran televizyonda CNN seyrederken, Ecenaz da icinde Nemo ve Marlin cinsi(palyaco baligi) baliklarin oldugu dev akvaryuma bakiyordu. Ortadaki sehpada ozel uretim devasa, tazecik bir orkide vardi.(orkideyi satan kisiyi dolayli yoldan bildigim icin ayrinti verebiliyorum). Envaye cesit cay ve ayak masaj aleti de her an hizmetinizde. Boyle bir bekleme salonunda 3 saat bile beklemeye raziyim. Hatta sadece dinlenmek icin bile gidebilirim:) Maalesef 1o dakika bile kullanmamiza izin vermediler ve cok sirin bir disci asistani bizi iceri goturmek icin yanimiza geldi. Bu sirin asistan, disci koltugunu cazip hale getirmek icin bizim de iznimizi alarak kucuk duz ekran televizyonda cizgifilm kanalini acti. Ve basladi Ecenaz'i soru yagmuruna tutmaya. Koltuk korkusu olmayan kizim asiri ilginin verdigi tedirginlikle birseyler olacagini dusunerek inatla oturmadi koltuga. 15 dakikalik savasi biz kazandik bu sefer. Devami yarin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder