Ecenaz'in dorduncu yasgununu kutlamaya hazirlandigimiz su gunlerde biraz duygusallastim. Eski resimlerimize, videolarimiza dalip gidiyorum. Eski dedigime de bakmayin iki-uc yil oncesinden bahsediyorum. Universiteyi bitireli on yil olmus ama bana dun gibi geliyor. Konu Ecenaz olunca durum farkli, belki bir suru ilki bu kisacik zamana sigdirdigimiz icin. Ilk gulusu, ilk tepkisi, ilk banyosu, ilk yemegi, emeklemesi, adimi, disi, yurumesi, opusu, dogumgunu...
Sancili emzirme seanslarimiz, gaz cikarma nobetlerimiz ya da kolik aglamalarini gecirmek icin gece yarisi once araba turlarimiz sonra da uyanmamasi icin araba koltuguyla kurutucunun uzerinde uyuttugumuz gunler oyle uzak ki.
Ilk cocugunu herkesten uzakta hic yardimsiz yetistirmenin guzel tarafi bunlar. Anne ve babasi hep yaninda olarak buyudu Ecenaz. Biz de onun hicbir anini kacirmadan. Simdi her hareketinin anlamini, sebebini ya da sorunlarinin kisa yol cozumlerini biliyoruz.
Anne baba olmak insana yapabileceklerinin sinirlarini (sinirsizligini demeliyim aslinda) ogretiyor. Cani yandiginda icin sizliyor, mutlu oldugunda yuregin kelebek olup ucuveriyor sanki.
Yuregimizin pirpir ettigi bir yerde cektim bu fotografi da. Okulundaki dogumgunu kutlamasi. Biraz erken de olsa okullar kapanmadan arkadaslari ile paylassin istedik bu ozel gununu. "Celebration of Life" gunu veriliyor bu ozel gune ve dogumgunu cocugu butun gun ozel ilgi goruyor. Arkadaslarinin olusudugu cemberin icinde, elinde dunya yerdeki "ay" kartlarinin ve mumlarin etrafinda donuyor. Haziran ayina geldiginde ilk mum yaniyor, ikinci turda ikinci mum ve devam ediyor. Ecenaz tabii ki dort tur atti ve sonuncu turdan sonra hep beraber iyi dogdun sarkisi soylendi.
Ama onemli olan bolum bundan sonra basladi. Ecenaz'da karin agrilari yapan, bir gece oncesinde hasta numarasiyla okula gitmekten vazgeciren kisim. Buyuk beyaz bir kartonun uzerine Ecenaz'in dogumundan itibaren cektigimiz fotograflardan ozel olanlarini sectik ve altlarina hikayelerini yazdik. Ecenaz'in gorevi kartondaki fotograflari arkadaslarina anlatmak. Asagida gordugunuz gibi.
Kucuk yaslardan itibaren topluluk onunde konusmayi ogrenmek, ileride kendine olan guvenlerini arttiyor demisti Ecenaz'in ogretmeni. Onumuzdeki sene baslayacak "show & tell"(goster ve anlat) sancilarimiza ilk adimi da atmis olduk boylece. Babamizin da yardimiyla hic de zor birsey olmadigini ogrenmis oldu kizimiz.
Bu bolumden sonra sira getirdigimiz mamalari yemeye geldi. Maalesef Ecenaz'in istedigi gibi Dora pastasi alamadik, cunku okul bu konuda oldukca kisitlayici. Pasta, cikolata ya da benzeri seyler yasak. Meyveli ve az sekerli muffinler tercih ediliyor. Ecenaz, cember seklinde oturan arkadaslarinda sectigi iki tanesi ile ayni masaya oturarak mutlu mesut yedi dogumgunu muffinini.
Iste bu da 2008 yaz sezonunu actigimizin resmidir. Akdeniz'in sulariyla tanismasina cok az bir zaman kala antreman yapiyor Ecenaz :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder