Ecenaz 20 aylikti alfabeyi ogrenip Turkce ve Ingilizce 10 a kadar saymaya basladiginda. Uzerinde alfabenin oldugu minik masasina ve 30 parcadan olusan blok setine borcluyuz bu kadar erken ogrenmesini. Biraz da bizim gosterdigimiz ilgiye...
Birbucuk yil sonra, okuldan eve bu kagitlar gelince artik yazi yazmayi ogrenme donemimizin de geldigini ogrendik. Aslinda harfleri yazmaya baslamisti evde ama okuldan boyle kagitlarla gelince cok duygulandim. Eger isterse, adini cok duzgun yazabiliyor. Ama isterse, istemezse konu hemen degistiriliyor.
Bugun yeni birsey daha ogrendigini duydum. Ispanyolca 9 a kadar sayabiliyor. Ingilizce 30'a ve turkce 10'a kadar.
Ingilizcesi ilerledikce Turkce'yi farkli konusmaya ve daha az kullanmaya basladi. Iki gun once kizimla bir anlasma yaptik. Benim disimda istedigi kisiyle ingilizce konusabilir, babasi dahil. Ama benimle Turkce konusmak zorunda. Hala tam bir basari sagladigimizi soyleyemem. Oyun oynarken kendini kaptirip bana anlatiyor da anlatiyor, tepki vermeyince biraz "iiihhh, iiihhh" larla hemen turkcelestiriveriyor soylediklerini. Ilginc birsey var ama; eger Turklerin cok oldugu bir gruptaysak tek kelime ingilizce konusmuyor. Evimizde Turkce bilen misafirimiz varsa ve Ecenaz da okuldan yeni geldiyse de ikisini karistirarak konusuyor. Ameliyattan sonra evde dinlendigim sure icinde bu durumu bolca gozlemleme firsatim oldu. Kucucuk kafalarinda ney nasil calisiyor anlamak mumkun degil:)
Ben Ecenaz'in resmini cekerken butun sinif arkadaslari kameraya poz verdiler. Kizim da "ben sani takmiyorum" havasiyla gecti onumden.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder