Bu tatili gercekten yasadigimizi ispatlayan fotograflar bunlar. Iki ay icinde dort sehir (Istanbul-Giresun-Antalya-Izmir), ve Turkiye'nin butun denizlerini gorduk. Ruya gibi geliyor simdi. Yukaridaki manzarayi seyrederek aksam cayi ictim, sabah kahvaltisindan sonra balkonda kitabimi okurken bu tablo vardi karsimda. Yerle gogun birbirine karistigi bir yer sanki. Ruhum ve bedenim Karadeniz'in nemli havasina ragmen dinlendi, uzun ve yorucu kis icin kendini sarj etti.
Nem, oyle hissedilir birsey ki Karadeniz'de, ozellikle gece yataga yattiginizda hissediyorsunuz. Gunduz bunaltmasa da sicak hava butun dis aktivitelerinizi yapmaniza izin verirken, gunes battiktan sonra uzun kollular, hirkalar piyasaya cikmaya basliyor. Kisliklar hic goz onunden kalkmiyor yani. Hele bir de gece olup yataga girince camasir makinesinden yeni ciktigini dusundugunuz yun yorgan heryerinize yapisiyor.
Annemle babamin dizinin dibinden hicbir yere gitmek istemesem de, bazen onlarla bazen de onlarsiz biraz da olsa gezdim.
Asagidaki fotografi Kumbet Yaylasi'nin Salon Cayiri denen yerinde cektim. Yani yaklasik 1600 metrede. Buradan sonrasi yok. Yer bitip gokle bulusulan nokta. Ecenaz'in arkasinda gordugunuz bulutlar dokunabilecegin kadar yakin ama ulasamayacagin kadar da uzak.
Doga Koruma ve Milli Parklar Genel Mudurlugu Kumbet Yaylasi-Kockayasi'da asagida gordugunuz tesisleri kurmus. En kucugu dort kisilik en buyugu de sekiz kisilik olarak tasarlanmis evlerde gorevlinin soyledigine gore yok yok. Isitma(sogutmaya ihtiyaciniz olmadigi kesin), tum konaklama ihtiyaclari, mutfak ve elektrikli mutfak gerecleri. Disarida el degmemis bir doga ve temiz demenin yetmeyecegi bir hava ve her ihtiyacinizi karsilayabilecek evler. Ayrica butun evlerin ortasinda kalacak sekilde de genel kullanima acik bir sosyal tesis var.
Biz buraya vardigimizda yavas yavas sis kendini gostermeye baslamisti, arkada da piril piril bir gunes. Sis daha fazla kendini gostermeden biz donus yolunu tuttuk. Bu evlerle ilgili bir bilgi daha. Dort kisilik evlerin gecelik ucreti 320 YTL.
Babamlarinin arka balkonunda yagmurdan hemen sonra cekilmis bir fotograf.
Ecenaz ve ben tatil havasindan kurtulup, biraktigimiz hayatimizi ucundan yakalamaya calisiyoruz. Ecenaz'in okulu basladi, ben isime geri dondum (herkesin bizi ozledigini gormek cok guzel), Hakus' da mutluluktan sorhos gibi etrafimizda donuyor:)
