Celebration of Life

Ecenaz'in dorduncu yasgununu kutlamaya hazirlandigimiz su gunlerde biraz duygusallastim. Eski resimlerimize, videolarimiza dalip gidiyorum. Eski dedigime de bakmayin iki-uc yil oncesinden bahsediyorum. Universiteyi bitireli on yil olmus ama bana dun gibi geliyor. Konu Ecenaz olunca durum farkli, belki bir suru ilki bu kisacik zamana sigdirdigimiz icin. Ilk gulusu, ilk tepkisi, ilk banyosu, ilk yemegi, emeklemesi, adimi, disi, yurumesi, opusu, dogumgunu...
Sancili emzirme seanslarimiz, gaz cikarma nobetlerimiz ya da kolik aglamalarini gecirmek icin gece yarisi once araba turlarimiz sonra da uyanmamasi icin araba koltuguyla kurutucunun uzerinde uyuttugumuz gunler oyle uzak ki.
Ilk cocugunu herkesten uzakta hic yardimsiz yetistirmenin guzel tarafi bunlar. Anne ve babasi hep yaninda olarak buyudu Ecenaz. Biz de onun hicbir anini kacirmadan. Simdi her hareketinin anlamini, sebebini ya da sorunlarinin kisa yol cozumlerini biliyoruz.
Anne baba olmak insana yapabileceklerinin sinirlarini (sinirsizligini demeliyim aslinda) ogretiyor. Cani yandiginda icin sizliyor, mutlu oldugunda yuregin kelebek olup ucuveriyor sanki.

Yuregimizin pirpir ettigi bir yerde cektim bu fotografi da. Okulundaki dogumgunu kutlamasi. Biraz erken de olsa okullar kapanmadan arkadaslari ile paylassin istedik bu ozel gununu. "Celebration of Life" gunu veriliyor bu ozel gune ve dogumgunu cocugu butun gun ozel ilgi goruyor. Arkadaslarinin olusudugu cemberin icinde, elinde dunya yerdeki "ay" kartlarinin ve mumlarin etrafinda donuyor. Haziran ayina geldiginde ilk mum yaniyor, ikinci turda ikinci mum ve devam ediyor. Ecenaz tabii ki dort tur atti ve sonuncu turdan sonra hep beraber iyi dogdun sarkisi soylendi.

Ama onemli olan bolum bundan sonra basladi. Ecenaz'da karin agrilari yapan, bir gece oncesinde hasta numarasiyla okula gitmekten vazgeciren kisim. Buyuk beyaz bir kartonun uzerine Ecenaz'in dogumundan itibaren cektigimiz fotograflardan ozel olanlarini sectik ve altlarina hikayelerini yazdik. Ecenaz'in gorevi kartondaki fotograflari arkadaslarina anlatmak. Asagida gordugunuz gibi.

Kucuk yaslardan itibaren topluluk onunde konusmayi ogrenmek, ileride kendine olan guvenlerini arttiyor demisti Ecenaz'in ogretmeni. Onumuzdeki sene baslayacak "show & tell"(goster ve anlat) sancilarimiza ilk adimi da atmis olduk boylece. Babamizin da yardimiyla hic de zor birsey olmadigini ogrenmis oldu kizimiz.

Bu bolumden sonra sira getirdigimiz mamalari yemeye geldi. Maalesef Ecenaz'in istedigi gibi Dora pastasi alamadik, cunku okul bu konuda oldukca kisitlayici. Pasta, cikolata ya da benzeri seyler yasak. Meyveli ve az sekerli muffinler tercih ediliyor. Ecenaz, cember seklinde oturan arkadaslarinda sectigi iki tanesi ile ayni masaya oturarak mutlu mesut yedi dogumgunu muffinini.

Iste bu da 2008 yaz sezonunu actigimizin resmidir. Akdeniz'in sulariyla tanismasina cok az bir zaman kala antreman yapiyor Ecenaz :)

Ecenaz sahnede...

Yillarin ne kadar cabuk gectigi ozel gunlerde daha cok anlasiliyor, bu sene besinci kez anneler gunum kutlaniyor. Ilk yil yari anne sayilirdim aslinda cunku henuz hamileydim.
Kizim okulda cok guzel bir kart hazirlamis benim icin. Uzum salkimi ve bir uzum yapragi var uzerinde, tum resmi de parmak boya ile yapmis, en altinda da " Mom, I love you a bunch" yaziyor.
Ama daha degerli bir hediye verdi bu sabah. Beni operek uyandirip "Happy mothers day mommy" demesi cok hostu.
Son uc yildir yaptigimiz gibi brunchla kutladik ve bu sefer Yusuf abimiz de katildi bize. Yukaridaki kitaplar da onun anneler gunu hediyesi. Italyan ve Fas mutfagindan degisik yemek tarifleri var icinde. Soyle bir goz gezdirdigim Fas mutfaginda ilk gozume carpan tarif karamelli ve bogurtlenli domates tatlisi. Dener denemez resmi paylasirim.
Hakus'un hediyesi ise uzun zamandir almak istedigim ama bir turlu para vermeye kiyamadigim bir Ipod.
Turkiye seyahatimde epeyce ise yarayacak.



Ecenaz'in bayilarak yedigi enginardan bahsetmistim, iste bu da resmi. Tarif de buradan. Tavsiye ederim cok guzel bir tadi var. Asagidaki tarif de ayni web sayfasindan, evcini 'nin hep tariflerine hem de sayfalarinin duruluguna bayiliyorum.

Asagidaki resim de Ecenaz'in ilk sahne tecrubesinden. "Spring Sing" ismiyle butun okul kucuk bir konser verdi. Sonra kucukler salonun onunde onlar icin ayrilan bolume oturup sahneyi ilkokul ogrencilerine biraktilar ama sarki soylemeyi de ihmal etmediler. Sarkilarin nakarat kisimlarinda sahnedeki ogrenciler sustu, bizim bidiklarin sesi yukseldi.

Ecenaz'a gecen butun hafta boyunca bana sarkilari ogretmesi icin ne diller doktum ama bizimki "soylersem surpriz olmaz ki" diyerek butun yollari kapatti. Bu minik konser sonrasi biz de onu en sevdigi restorana yemege goturduk.

Onumuzdeki hafta okuldaki etkinliklerde gonullu calisan aileler icin tesekkur kahvaltisi duzenleniyor, ardindan da gecen sene de katildigimiz field day aktivitemiz var. Okulun kapanma tarihi yaklastikca etkinlikler de cogaliyor. Bir cesit seneye de bekleriz aman baska okullara gitmeyin mesaji var gibi altinda.

Ve okul kapandiktan iki hafta sonra da Turkiye'deyiz. Ecenaz icin cok degisik bir tecrube olacak cunku bes hafta dogayla basbasa karadenizde olacagiz, sonra plaj tadi almak icin on gun Antalya ve son durak Izmir. Yaptigimiz en uzun tatil olacak. Geri dondugumde hala bir i$im olur mu? emin degilim:) Ve babamizi geride biraktigimiz icin icimiz de biraz buruk.